Een liedje kado doen?!

Het is een grauwe druiligere novemberavond met veel wind. Zayna komt binnen met rode wangen en verwaaid haar. “Wat een rotweer!” Natte sjaal en jas op de verwarming. “Ik krijg altijd zo’n zin om goede daden te doen als het kerst wordt,” verkondigt Zayna plechtig. “Zingen in het ziekenhuis of voor oude mensen die de deur niet meer uitkomen bijvoorbeeld. Dat komt omdat ik het zo goed heb, weet je. Ik vind al die overdaad met kerst eigenlijk wel lastig.” Daar weet ik raad op: Stort een liedje! “Huh?? Daar heb ik nog nooit van gehoord!” buldert Zayna met haar stentorstem. Als ik Zayna wijs op de betekenis van stentor, grijnst ze. Stentor was een Griekse held die deelnam aan de Trojaanse oorlog. Zijn stem was net zo luid als die van 50 mannen die tegelijk riepen. Hij bood zijn stem aan voor de taak van heraut. “Ik bied mijn stem aan om rond te bazuinen dat je een liedje kado kunt doen aan dat Liedjesfonds van jou,” toetert ze.

Zayna ‘s got talent!

Vandaag ga ik Zayna een klassiek lied voorschotelen. Gewoon om dat ook eens te proberen. Als de 9-jarige Amira Willighagen niet terugschrikt voor de Puccini aria ‘O mio babbino caro’ (http://youtu.be/VBMfgLvRZJs, en luister dan ook nog even naar Gordon als hij de titel herhaalt!), dan moet onze ongebreidelde Zayna het toch ook aandurven.
Eerst hebben we het over het verschil tussen een poppie sound en een klassiek geluid. Bij pop mag eigenlijk alles, bij klassiek moet de klank altijd ‘mooi’ zijn. Ik leg uit dat in klassiek ‘mooi’ betekent dat de toon gaaf en resonant is, en vrij van spanning rond de stemplooien. Dat van die stemplooien gaat Zayna te ver. “Ik vind ze eng,” zegt ze als ik haar een plaatje laat zien. Dan maar luisteren in plaats van kijken. Ik laat haar een mooie ronde resonante toon horen in een oefening over een terts. En dan zing ik een niet-resonante toon: een doffe, kale, platte toon. Dat is toch veel minder mooi? Bovendien draagt zo’n toon niet zo ver en dat moet nu eenmaal met klassiek, omdat je zonder microfoon zingt en toch hoorbaar moet zijn over tien of zelfs 100 orkestleden. Ah, de microfoon! Daar wordt Zayna enthousiast van. Ik haast me te zeggen dat je met microfoon ook gewoon goed en mooi moet zingen. “Maar ja, wat is mooi hè?” vraagt Zayna. “IK vind dit wel mooi,” zegt ze en spert haar rode lippen wijd open om een geweldige grunt in de microfoon te laten horen.